Ken je dat gevoel, dat je je na een flinke griep eindelijk weer een beetje jezelf gaat voelen? Of dat je na een ellendige periode voelt hoe de energie langzaam weer terugkomt? Kun je die opluchting, die positieve energie, nog voelen als je eraan terugdenkt?Laatst sprak ik iemand die herstelde na een operatie. Ging goed, iedere dag een stapje vooruit. Ik moest toen denken aan mijn eigen operatie, best een prettige ervaring. Niet alleen omdat ik eindelijk wat serieuze zorg kreeg, maar ook om eens te merken wat een (beetje) stijgende lijn met je doet.Je kunt er vreselijk aan toe zijn, zwaargewond of ziek op de IC liggen, maar als je toch weer vooruitgang bemerkt, geeft dat mentale kracht. Het dal kan diep zijn en de weg kan lang zijn, maar met perspectief kom je toch een heel eind.

“Als je iets wilt, dan kun je het ook”. Nou, nee, helaas. Er is weinig mis met doorzettingsvermogen, met omdenken, proberen iets van het leven te maken ondanks tegenslag. Maar wij weten inmiddels wel: iets graag willen is niet genoeg.

Onlangs ging ik even kijken bij een verhuizing. Ik keek naar hoe iedereen in de weer was en realiseerde ik me weer even hoe ik dat mis. Meedoen met de rest, met een doekje en een stofzuiger, met klusmaterialen en verhuisdozen, en dan aan het einde van de dag met een voldaan gevoel afsluiten. Ik mis niet alleen het gevoel van lekker doorbikkelen met het zweet op je voorhoofd, maar ook de mogelijkheid om anderen uit de brand te kunnen helpen.

Goed bedoeld deze adviezen natuurlijk, maar het zijn vaak wel adviezen voor relatief gezonde mensen. Wij zien veel PAIS patiënten en andere mensen met invaliderende klachten zoals pijn en vermoeidheid en bij veel van deze patiënten werkt dit helaas niet zo. 4 adviezen over adviezen:

Gedisciplineerd als altijd volg je je dagschema. Volgende week staat het eerste grote doel omlijnd in je agenda, alles is weer tot in de puntjes voorbereid. Een doktersbezoek kost je nu eenmaal veel en je wilt de gevolgen zo veel mogelijk beperken...

Chronisch zieken en andere mensen die veel ellende doormaken, komen vaak in een overlevingsstand: het gevoel wordt deels uitgeschakeld om te blijven functioneren/de dagen door te komen. Continu stilstaan bij je pijn en moeite, dat houd je gewoon niet vol.